αμπέλι — Η λέξη σημαίνει κυρίως την έκταση γης όπου καλλιεργείται το φυτό άμπελος η οινοφόρος,το κλήμα, αλλά και το ίδιο το φυτό ή και τις συστάδες του. Το α. ανήκει στην οικογένεια των αμπελιδών (δικοτυλήδονα, τάξη ραμνωδών) και προέρχεται, όπως φαίνεται … Dictionary of Greek
κηρόχαρτο — το μεμβράνη που αποτελείται από λεπτό φύλλο χαρτιού επαλειμμένο με κηρώδη ουσία και η οποία χρησιμοποιείται ως μήτρα για τον πολλαπλασιασμό αντιγράφων στον πολύγραφο, αφού προηγουμένως γραφεί πάνω της με τα πλήκτρα γραφομηχανής ή χαραχθεί με… … Dictionary of Greek
λανολίνη — Λιπαρή ουσία που περιβάλλει τις ίνες του μαλλιού των ζώων. Εξάγεται με φυγοκέντρηση εν θερμώ του νερού που προέρχεται από το πλύσιμο του ακατέργαστου μαλλιού, του οποίου αποτελεί τα 20% έως 30% του βάρους. Με την κατάλληλη επεξεργασία λαμβάνεται… … Dictionary of Greek
πυρογραφία — Η διακόσμηση ξύλων, δερμάτων, οστών και χνουδωτών υφασμάτων με πυρακτωμένη μεταλλική ακίδα. Η ακίδα είναι συνήθως από λευκόχρυσο και θερμαίνεται, είτε με ηλεκτρισμό είτε με ατμούς βενζίνης και αέρα, που διοχετεύονται σε αυτήν από ειδική… … Dictionary of Greek
ρόκος — ο, Ν. (βιοχ.) καροτενοειδής χρωστική, διαλυτή στα αλκαλικά διαλύματα και στα έλαια, η οποία εκχυλίζεται από την κόκκινη κηρώδη ουσία τού γνωστού με τη λόγια ονομασία βίξα η ορελλάνειος φυτού … Dictionary of Greek
σκληρόφυλλος — η, ο / σκληρόφυλλος, ον, ΝΑ (για φυτά) αυτός που έχει σκληρά φύλλα νεοελλ. φρ. α) «σκληρόφυλλη βλάστηση» βοτ. τύπος βλάστησης τής οποίας τα φυτά έχουν χαρακτηριστικώς σκληρά, δερματώδη μόνιμα φύλλα τα οποία είναι προσαρμοσμένα έτσι ώστε να… … Dictionary of Greek
στρεγγίτης — ο, Ν (ορυκτ.) ένυδρο φωσφορικό ορυκτό τού σιδήρου με χρώμα που ποικίλλει από ανοιχτό ώς άλικο κόκκινο ή ιώδες και υαλώδη ώς ελαφρώς κηρώδη λάμψη. [ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γερμ. Strengit από το όνομα τού J. Α. Streng, Γερμανού… … Dictionary of Greek
φελλός — Ειδικός φυτικός ιστός, που επενδύει ως προστατευτικό στρώμα, μικρότερου ή μεγαλύτερου πάχους, τους κορμούς και τις ρίζες όλων των δικοτυλήδονων ξυλωδών φυτών. Παράγεται από ένα δευτερογενές μερίστωμα, το φελλογόνο, και αποτελείται από… … Dictionary of Greek
ψευδόκοκκος — Γένος εντόμων της οικογένειας των κοκκοειδών. Περιλαμβάνει μερικά επιβλαβή είδη, που προκαλούν τη βαμβακίαση των εσπεριδοειδών. Ο ψ. ή δακτυλόβιος, είναι σκεπασμένος από ένα είδος χιτώνα και εκκρίνει μια κηρώδη ύλη, που προκαλεί μεγάλες ζημιές… … Dictionary of Greek
αλευρωδίδες — (aleurodidae). Οικογένεια ομοπτέρων εντόμων της τάξης των στενορρύγχων. Οι προνύμφες των α. ζουν στα φύλλα διαφόρων φυτών και τους προξενούν ζημιές απομυζώντας τους χυμούς τους. Στην πλήρη τους ανάπτυξη έχουν μήκος 1 3 χιλιοστά, ενώ το σώμα και… … Dictionary of Greek